Salı, Mayıs 13, 2008

Evden çıkarken unutulanlar


Kimi zaman kahkahalar, çoğu zaman da gözyaşlarıdır. Misal komik bir film izliyorsundur. Karnını ağrıtan kahkahalarını böler telefonun sesi. Sokağa döker seni. Çocukken unuttuğun gözyaşlarına eşlikçi bırakırsın kahkahalarını da. Yağmurun geldiği yere bakarsın. Göz çukurların suyla dolar. Suyun ardından da bakarsın. Yağmur düşer derinden. Öyle derinden. Eskiden olsa, her su birikintisine dalar, aheste beste, yağmurun tadını iliklerine kadar çıkarırdın. Şimdi üstün ıslanmasın, façan bozulmasın telaşındasın. Hadi canım sen de! Ne ilgisi var? Kendini de unutmadın ya evde. İster misin şimdi, yoldan geçen biri cebinden asma kilit çıkarıp tamamlasın bu boktan sahneyi..




•• ©Dmitri Goutnik 2005


Hiç yorum yok :