Dert, tasa, kuruntu, elem köşeleri sever diye keskinlikleri kendiliğinden törpülenmiş, yersiz yurtsuz beş küçük taş, yuvarlaklık pek yakışmıştır onlara. Yakıtını parmak ucundan alan biri yerçekime inat yükselirken, diğerlerini avuçlamaca bu oyunun temeli. Tıpkı, doludan alıp boşa koymak gibi. İşte az farkla avcundan düşürdüğün son taşın kaydettikleri: yoğurtçu çıngırağı, ezan sesi, çok ayıp bir fıkra, sarhoş nağmesi, çocuk gülüşleri ve hıçkırık.
•• rd, Üç Kuş 2000
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder