"Neden seviyorsun bu adamı?" sorusuna cevap vermek için düşündüm. Köşe yazarı Gökhan Özgün'ü sevme sebebimi düşündüm. Pazar çayımdan son yudumu alırken buldum cevabı: Kurduğu her cümlede kendimi affediyorum.
.
'HİCAP'TAN 'HAKİKAT'E
Bir ‘muhafazakâr kuşatma’ teranesidir almış başını gidiyor. Sanki 100 yıldır bizi kuşatan muhafazakârlık değil de, aydınlıktı.
Karım, çocuğumuz doğduktan sonra, bu topraklarda ‘çocuklu’ bir kadın olmanın bir garip faydasını fark etti. Bir gün bana şöyle dedi. Çocukla dışarıda gezdiğimde öyle özgür, öyle rahat hissediyorum ki kendimi, anlatamam. Herkesle hesapsız ilişki kurabiliyorum. En maço tiplerin aniden bacısı oluyorum. Çocuk, karımın bu memleketteki ‘hicap’ ihtiyacını karşıladı. Çocuk karımın kadınlığını örttü. Onun tesettürü oldu. Ve o da, bu memlekette 24 saat mesai yapmaktan yorulmuş kadınlığını nihayet dinlendirebildi. Bu memlekette bir süreliğine ‘insan’ oldu.
Yazının devamını okumak için, tıklayınız!
Gökhan Özgün
Taraf Gazetesi
Mürekkep, 12 Şubat 2009
.. photo by yevgenizamyatin- Sulukule, 1 aralık 2008
.
.
2 yorum :
fotoğraf sulukuledenmiş,çocuğu çıkaramadım ama bilirim oraları,sen de takip ediyorsun sanırım yıkılma süreciyle.
bu yazıdan bir kaç gün önce yazdığı yazıda da batı ve cinsellik/güzellik konusunda ezber bozuyordu.
Yorum Gönder