Hobbit olduğumu biliyor musunuz?

Muhtemelen pek azınız bu bilgiye sahip. Süzme bir hobbit olduğum bilgisine.. Evet. Tolkien'in efsane eseri, The Lord of The Rings'in, Türkiye gösterimi esnasında tesadüfen girdiğim Umut Sanat sponsorluğunda açılan bir sanal ortamda oluverdi herşey. Site, içinde aptal bir "item toplama" oyunu barındıran aslında tamamen promosyon için kurulmuş bir portaldı. Birkaç gece gezindim. Forum sayfasında, her ırk için ayrı alanlar oluşturulmuştu. Sonra bir gece "Shire" forumunda bir başlık açarak yazmaya başladım. Forum kuralları gereği üyeler sadece film ve eserle bilgi ve görüşlerini paylaşıyordu o alanlarda. Ben bir sofra kurdum, Beyaz Ev'in önündeki yola. Tek başıma. Bütün gece boyunca yazdım. Evi temizledim. Taşındım ve yerleştim. Bitkiler topladım. Sofraya bir sürahi bolusu su ve boş bardaklar bıraktım.

Ertesi gece ilgili başlığın olduğu foruma girdiğimde birçok protesto mesajı atıldığını gördüm. "burası forum alanı frp yapmak istiyorsanız chat odalarını kullanın" anlamında en kibarından, en edepsizine kadar pek çok mesaj vardı. Yazdım. Umursamadan yazdım. Kaç gün yazdım bilmiyorum ama bir gece sofrayı gözleyen bir çift göz görene kadar sürdü bu yalnızlığım. O geceden sonra sofra yalnız kalmadı. Her gece Deringöl mevkii diye isimlendirdiğim o kurgusal mekanın kıyısındaki sofranın misafirleri olmaya başladı. Tek bir kuralı vardı sofranın. Her misafir silahsız oturacaktı. Uruk hai'ler, Orc'lar Troller geldi geçti o sofradan. Tolkien kurgusuna göre kahvaltısı olabileceğim ırkların, dostu oldum. Ve 1990 yılından beri mahlas olarak kullandığım "ranini" vücud buldu. Hobbit ranini oldu.

Sonra bir klan kurduk. Samanpostlular. Birbirinin yüzünü hiç görmemiş, varlığını sadece bir ırk ve mahlas olarak bildiğimiz "karakterler"le sanal bir dünya oluşturduk. Gerçek dediğimiz dünyada anlatmaya çalıştığımız herkes bize gülerken ve şaşırırken biz sanal hayatımızı gerçeğe dönüştürdük. Düzenli olarak sanal hayatta kurduğumuz sofraları ortak hayatımızı yaşadığımız maddi dünyaya taşıdık. Her cuma toplanmaya başladık. Gerçek sofranın da tek kuralı vardı. Her sofra müdavimi reşit olmalı ya da ebeveyn onayı ile katılmalıydı. (Hoş, ana babasından izinli misafirleri de saat 21.00 oldu mu, eve postalardık. Sofrada tütün ve alkol tüketmeleri de yasaktı. )Türkiye'nin her şehrinden ve ülke dışından üyelerimiz oldu. Klan üyesi olmayan misafirler ağırladık her iki soframızda da. Hikayeler yazdık. Çoğunu kaybettiğimiz, kayıt altına alamadığımız mükemmel hikayelerde yaşadık, savaştık ama hiç cana kıymadık, kan dökmedik. Söz tükenmeden silaha davranmadık. En güçlü silahın söz olduğuna biat ettik. Gerçek dünyamızda tatile gittik, kutlamalar yaptık. Aşklar yaşadık, evlendik, kıskandık, boşandık. Çocuklarımız vardı, yenileri doğdu. (Biri benim adımı taşıyor. Ömrü bol olsun. Ne zaman hatırlasam gururdan gözlerim yaşarır.) Kavgalarımız, ihtiraslarımız, küskünlüklerimiz oldu. Kırıldık tamir olduk. Nefret ettik unuttuk. Gidenler oldu. Hiç gelmeyenler olduğu gibi. Ama yaşadık. Yaşıyoruz. Anlatılamazı yaşıyoruz. Bu gece yine soframızı kuruyoruz Komutan Cle sa'olsun! Bekleriz...

Yola devam, barış için...







.. Photo: hobbit ranini


.