Senaryo Buluşmaları 2011 başladı

YapımLab ortak organizasyonu olarak düzenlenen "Senaryo Buluşmaları 2011", bir haftalık gecikmeyle dün başladı. Ergenekon Caddesi'ne hakim bir binanın üst katındayım. Devlet, Meslek Birlikleri'ne tahsis etmiş, bu şık ve yeni binayı. Kapıya tek tek isimlerimiz verilmiş, arama tarama olmadan, kimlik bırakmadan geçiyoruz güvenlik soruşturmasından. En üst katta yaklaşık 60 kişilik, mütevazı şartlarla dekore edilmiş toplantı salonu loş ve bunca havasız olmasa katılımcıların bir kısmı uyuklamayacaktı, inanın. Salon yarı yarıya boş. İlk konuk, Zeynep Özbatur Atakan. Evet, Özbatur, "Bir Zamanlar Anadolu'da" sayesinde sektör dışındaki kalabalıkların da adını daha sık duymaya başladığı 'genç' ve başarılı yapımcımız. Gençlik, Özbatur'un zihinsel ve ticari yolculuğuna da denk gelen, pek yakışıklı bir sıfat olduğu için sarf'ettim.

Salonu dolduranların bir kısmı, Özbatur'un sektöre aydınlık yapımcılar yetiştirmek icin açtığı atölyenin öğrencileri.. Geri kalanların bir kısmı, kelle başına 60 lira hesabıyla şahane projeler ürettiği halde sektör klikleri sebebiyle yer/ iş bulamadığına inanan, bu sebeple de seminer katılımcıları tarafından fark edilmeyi planlayan örümcek zekalı senaryo yazarları ve samimiyetle deneyim edinmeye istekli yazar adayları. Sanayi casusu gibi hissediyorum kendimi...

Özbatur önce idealize ve tercih ettiği Senaryo Yazarı-Yapımcı ilişkisini anlatarak başlıyor konuşmasına. Kişisel tercihim, Özbatur'un son konuşmacı olmasıydı. Dizinin diğer konuşmacıları yani Cem Özkan, Mahinur Ergun, Bülent Emin Yarar, Yavuz Turgul ve Sertaç Ergin'den sonra Özbatur'u ve deneyimlerini dinlemek, "Yapımcı gözünden senaryo ve senaryo yazarına bakmak" daha keyifli ve faydalı olacaktı ama, vardır bir bildikleri dedim, çok takılmadım sıralamaya...

İlk arada, kendimi binanın minyatür balkonuna attım ve bir sigara yaktım. Salon gerçekten havasız, sıcak ve loş.. Balkoncuk dar, kalabalık ve rûzgarlı. Yaşlandıkça huysuzlaşıyor muyum? Neyse.. Meslek Birlikleri'nin önemi ve sözleşmeler" başlıklı ikinci kısım son derece aydınlatıcı oldu, en azından benim açımdan. Herkesin elinde irili ufaklı not defteri olması ama kimselerin not almaması da ilginçti. Seminerden sonra baktım da sadece İTO tarafından yaptırılan 'İzleme Alışkanlıkları' araştırmasını not almışım.

Özbatur, Kutluğ Ataman ile başlayan yapımcılık macerasını samimi anekdotlarla süsleyerek ilham verici bir lisanla anlatıyor. Yapımcı- Yazar ilişkisinin püf noktalarını, proje seçerken dikkate aldığı kriterleri sıralıyor. Günceli takip etmenin öneminden bahsediyor ama, kim anlıyor emin değilim. Seminerin son kısmına yani soru-cevap bölümüne geçmeden önce kısa bir ara daha veriyoruz. Son sigara ve çaylar içiliyor. Birbirini tanımayan katılımcıların yabancılığı tescilleniyor bu sessiz balkon buluşmalarında.. Soru-Cevap kısmı bilgilenmeye değil, iç dökme seansı olarak geçiyor. Devlet desteğinin yeterinden yetmezinden, sektörde aktif yapımcıların maaşlı senaryo yazarları beslediğinden, fevkaladenin fevkinde fikirlerinin nasıl heba edildiğinden, kimseciklerin onlardaki cevheri anlayamadığından dem vuruyorlar. Birkaç işe yarar soru Özbatur'un öğrencileri marifetiyle cankurtaran gibi düşüyor küçük salona.. Ne bekliyorsam, yoruluyorum sorulardan.

Haftaya cumartesi, Senaryo Buluşmaları 2011'in ikinci konuğu müzisyen Cem Özkan olacak. O, küçük ama rûzgarlı balkonu şimdiden özledim mi ne?

Böyle işte..